Komunikat warzywniczy BCS z dnia 18.06.2012 – choroby i szkodniki

ZAGROŻENIE SZKODNIKAMI W UPRAWACH WARZYW:

  • Paciornica grochowianka (Contorinia pisi)     Szkody wyrządzają małe (do 2 mm) beznogie białawe larwy, które zaniepokojone skaczą. Rośliny w których żerują larwy I pokolenia mają zahamowany wzrost i rozwój. Pąki kwiatowe nie rozwijają się i odpadają. W miejscu żerowania larw tkanka gnije. Silnie zaatakowane rośliny nie zawiązują strąków.
    Zwalczanie:

    • Brak środków do zwalczania paciornicy.
    • Przestrzeganie zasad prawidłowej agrotechniki ogranicza szkody wyrządzane przez tego szkodnika: wczesny siew grochu, uprawa odmian wcześnie zakwitających, izolacja przestrzenna (około 400 m ) od zeszłorocznych upraw grochu i peluszki.
  • Wciornastek grochowiec (Kakothrips robustus)     Szkody wyrządzają osobniki dorosłe i larwy. Objawem żerowania są początkowo srebrzyste plamy, które później brunatnieją. Pąki kwiatowe nie otwierają się i zamierają. Wcześnie i silnie zaatakowana roślina przez wciornastki nie zawiązuje strąków. Strąki już wykształcone są zniekształcone i nie wytwarzają nasion.
    Zwalczanie:

    • W okresie pojawienia się szkodników wykonać zabieg opryskiwania środkiem zarejestrowanym do ochrony grochu przed tym szkodnikiem.
  • Strąkowiec grochowy (Bruchus pisorum)     Chrząszcze pojawiają się w okresie kwitnienia roślin żywicielskich. Stadium szkodliwym są larwy, które uszkadzają nasiona. W nasionach widać okrągłe otworki. Jeśli w miejscu żerowania prześwieca przez skórkę ciemniejsza okrągła plamka, to znaczy jest tam chrząszcz lub poczwarka. Uszkodzone nasiona maja obniżona zdolność kiełkowania.
    Zwalczanie:

    • Do zwalczania wymienionych szkodników grochu należy zastosować zalecany insektycyd z grupy pyretroidów. Zabieg należy przeprowadzić w godzinach wieczornych po oblocie pszczół !!!
    miodowka_gruszowa
  • Śmietka ćwiklanka (Pegomyia hyoscyami)     Jest szkodnikiem buraka ćwikłowego, szpinaku i szczawiu.
    Szkody wyrządzają larwy, które po wylęgnięciu z jaj wgryzają się pomiędzy dolną i górną skórkę liścia wygryzając jego miękisz. Efektem są duże, nieregularne plamy na liściach zwane minami. Występuje w trzech pokoleniach w czasie sezonu wegetacyjnego. Szkody wyrządza tylko pierwsze i drugie pokolenie.
    Zwalczanie:

    • Brak zarejestrowanych insektycydów do ochrony przed tym szkodnikiem.
    • Wczesny siew ogranicza szkody wyrządzane przez śmietkę.
    • Opóźnienie przerywki spowoduje zniszczenie złóż jaj.
    • Nie dopuszczać do zakwitnięcia chwastów na plantacji i wokół nich, ponieważ kwitnące kwiaty są źródłem pokarmu dla dorosłych muchówek.
    smietka_cwiklanka
  • Mszyca burakowa (Aphis fabae)     Są to czarne małe do 2 mm owady, żerujące w koloniach. Żerują na burakach ćwikłowych, szczawiu, szpinaku, bobie, rabarbarze. Nie zwalczane zasiedlają całą roślinę – rośliny słabo kwitną i słabo rosną. Liście buraków, na których żerują mszyce są łyżkowato wygięte w stronę kolonii mszyc. Wyrządza szkody bezpośrednie (ogładzanie roślin) i pośrednie (przenoszenie wirusów powodujących mozaikę i żółtaczkę buraka).
    Zwalczanie:

    • Zabieg opryskiwania należy przeprowadzić po stwierdzeniu pierwszych kolonii mszyc.
    • Zaleca się stosowanie preparatów selektywnych, działających tylko na mszyce aby nie niszczyć naturalnie występującej w koloniach mszyc fauny pożytecznej.
    mszyca_burakowamszyca_burakowa
  • Tarczyk mgławy (Cassida nebulosa)     Chrząszcze i larwy tarczyka uszkadzają liście buraków. Początkowo widać na liściach tzw. „okienka”. Później szkodnik wygryza małe lub większe dziury w liściach. Przy masowym wystąpieniu może powodować gołożery.
    Zwalczanie:

    • Brak środków do zwalczania tego szkodnika.
    tarczyk_mglawy
  • Strąkowiec bobowy (Bruchus rufimanus)     Owad dorosły jest czarny, z białymi plamami na grzbiecie, wielkości do 5 mm. Wewnątrz nasion żerują larwy – białawe z brązowa głową, wielkości do 4 mm. Szkody wyrządzają larwy, które po wylęgnięciu wgryzają się do strąków, a później do nasion. Początkowo nie ma objawów zewnętrznych na nasionach o obecności larw w nasieniu. W jednym nasieniu może żerować kilka larw. W późniejszym okresie są widoczne „okienka”. Uszkodzone nasiona mają obniżona zdolność kiełkowania.
    Zwalczanie:

    • Pierwszy zabieg należy wykonać gdy rośliny są fazie 3 liści oraz w okresie tworzenia się pierwszych zawiązków strąków. Zabieg należy przeprowadzić w godzinach wieczornych po oblocie pszczół !!!
    strakowiec_bobowy

ZAGROŻENIE CHOROBAMI W UPRAWACH WARZYW:
W Polsce występuje duże ryzyko wystąpienia mączniaka rzekomego (Peronospora destructor) w uprawie cebuli. Patogen ten zimuje w cebulach wysadkowych w dymce i na cebuli (w okresie zimowym) uprawianych z siewu jesiennego. Chłodna i deszczowa pogoda sprzyja zarodnikowaniu tego patogena. Wskaźnikiem prawdopodobieństwa wystąpienia choroby na cebuli jest także ranna rosa. Aktualnie zagrożenie występuje w całej Polsce, ale głównie w rejonie poznańskim, mazowieckim i w rejonach południowych. Chemiczna ochrona polega na zapobiegawczym opryskiwaniu plantacji cebuli środkami zapobiegawczymi o działaniu kontaktowym. W przypadku wystąpienia choroby w postaci szarego nalotu na liściach należy wykonać cykl zabiegów co 7-10 dni przemiennie fungicydami o innym mechanizmie działania. Przy nasilającym się zagrożeniu stosować środki kuratywne np. Mildex 711,9 WG i Infinito 687,5 SC. Na cebuli może się także pojawić zgnilizna szyjki cebuli (Botrytis alli), powodująca straty zarówno w polu jak i w przechowalniach. Grzybnia występuje w rejonie szyjki korzeniowej powodując zamieranie tkanki. Ochrona cebuli polega na opryskiwaniu w okresie zagrożenia roślin fungicydem zawierającym azoksystrobinę lub iprodion. Azoksystrobina polecana jest także do ochrony cebuli przed mączniakiem rzekomym.

maczniak_rzekomy