5 zasad prawidłowego nawożenia cebuli

Mimo że cebula nie ma zbyt wysokich wymagań pokarmowych, to osiągnięcie wysokiego i dobrego jakościowo plonu w bardzo dużym stopniu zależy od prawidłowego nawożenia. Szczególną uwagę należy zwracać na dostarczenie fosforu – zabieg trzeba prowadzić odpowiednio wcześnie, ponieważ składnik ten słabo przemieszcza się w glebie – oraz potasu.

Krzysztof Zachaj, Iwona Polewska Jankowiak

Ważne jest zbilansowane nawożenie azotem, najlepiej w formie saletrzanej. Nie wolno przekraczać zalecanych dawek azotu, gdyż może to wpłynąć na pogorszenie trwałości przechowalniczych. Przygotowanie stanowiska i dobór odmiany to oczywiste zagadnienia związane ze świadomą produkcją towaru najlepszej jakości.

Gdy siewki słabo rosną, brakuje światła, jest chłodno – świetne działanie pobudzające zapewnia mieszanka nawozów zawierających tytan i krzem, czyli ASX Tytan plus i ASX Krzem plus.

 

  1. Optymalne pH gleby dla cebuli

Wyniki analizy gleby stanowią podstawę do opracowania zaleceń nawozowych
Wyniki analizy gleby stanowią podstawę do opracowania zaleceń nawozowych

Dla cebuli optymalne pH to: 6,5–7,0 w przypadku gleb mineralnych, 5,5–6,5 w przypadku gleb torfowych.

Jeśli odczyn gleby jest poniżej referencyjnego, trzeba zacząć od jej wapnowania. Dobór nawozów do neutralizacji pH zawsze zależy od klasy gleby oraz od zawartości w niej magnezu. Aby uzyskać miarodajną ocenę kondycji gleby, oddaje się ją do analizy laboratoryjnej w celu określenia pH oraz poziomu przynajmniej podstawowych składników pokarmowych, takich jak: P, K, Mg, S, Ca. W uprawie cebuli ważnymi mikroelementami są także Zn, Cu i Mn. Wskazane jest również określenie zawartości azotu (N) mineralnego. Analizę gleby wykonuje się w profilu do 40 cm, ponieważ cebula ma bardzo płytki system korzeniowy, tzw. wiązkowy, czyli większość korzeni rozwija się w 20–25-centymetrowej warstwie podłoża. Wyniki analizy gleby stanowią podstawę do opracowania zaleceń nawozowych, czyli zbilansowania różnicy składników pokarmowych, jaką należy uzupełnić w glebie, żeby doprowadzić ją do poziomu standardowego. Aby analiza gleby była miarodajna (nieobciążona ryzykiem błędów), przede wszystkim trzeba odpowiednio pobrać próbkę do badania. Niewłaściwy pobór próbki gleby bardzo często wpływa na zafałszowanie wyników analizy. Przed pobraniem gleby warto zapoznać się z instrukcją (dostępna m.in. na stronie Laboratorium Instytutu Agronomicznego Fertico, w zakładce Do pobrania/Instrukcje poboru) lub skorzystać z usług próbobiorcy.

  1. Wapń odżywczy

Uregulowany odczyn gleby nie zawsze jest równoznaczny z tym, że cebula będzie miała pod dostatkiem wapnia odżywczego. Jego zawartość w glebie powinna wynosić minimum 1500 mg/l gleby. Niedobór wapnia obniża odporność ścian komórkowych, przez co cebula jest bardziej podatna na ataki patogenów chorobotwórczych. Główki cebuli są drobniejsze i szybciej zachodzą w nich procesy starzenia czy gnicia. Aby uniknąć takich sytuacji, w programie nawożenia warto postawić na nawóz nowej generacji CaTs Tiosiarczan wapnia. Stosowany minimum 3 razy w sezonie – w dawce 10–15 l/ha, w formie oprysku gleby lub fertygacji – dostarczy roślinom niezbędną ilość wapnia odżywczego i siarki. Ponadto nawóz ten ma doskonałe właściwości zapobiegające zasoleniu gleb, wpływa korzystnie na właściwości sorpcyjne oraz pełni funkcję inhibitora ureazy, czyli zapobiega stratom azotu. Dobrym sposobem podania wapnia odżywczego do gleby jest także nawóz Qrop mix – w dawce 200 kg/ha, w terminie 2–3 tygodni po wschodach roślin.

  1. Materia organiczna

Zawartość materii organicznej jest bardzo istotna w dobrym gospodarowaniu zasobami gleby. Wiąże się to nie tylko z efektywnym nawożeniem poprzez dbałość o kompleks sorpcyjny, ale także z gospodarką wodną, co ma znaczenie w ostatnich gorących latach przy bardzo dużym deficycie wodnym, który sięga 300 mm – zwłaszcza w regionie Wielkopolski. Można więc śmiało stwierdzić, że odpowiedni poziom materii organicznej nie tylko zapobiega utracie wody, ale również powoduje, że kompleks sorpcyjny jest w stanie zatrzymywać naładowane dodatnio jony (np. Ca2+, Mg2+), z których rośliny mogą skorzystać w późniejszym czasie. W celu utrzymania gleby próchnicznej zaleca się coroczne stosowanie obornika, np. Petro, i nawozów zawierających kwasy humusowe, takich jak Rosahumus, który zawiera aż 85% kwasów humusowych. Co ważne – produkty te działają już w pierwszym roku po ich zastosowaniu.

  1. Ograniczenie zasoleniai form chlorkowych

W przeszłości rzadko borykano się z problemem zasolenia gleb. Niestety, w ostatnich dwóch latach, z powodu braku wystarczającej ilości opadów oraz nadmiernego stosowania nawozów mineralnych i herbicydów, coraz częściej dotyczy on upraw polowych. Warto zatem monitorować glebę pod tym kątem. Nie poleca się stosowania nawozów opartych na soli potasowej przed sadzeniem cebuli. Najbardziej efektywnym nawożeniem, ograniczającym zasolenie oraz wprowadzanie form chlorkowych, jest stosowanie nawozów bezchlorkowych, opartych na siarczanie potasu lub saletrze potasowej, takich jak Rosafert lub Qrop Complex Top K. Ponadto formy siarczanowe wnoszą siarkę, która jest bardzo istotnym składnikiem odżywczym w uprawie cebuli. Jak już wspomniano, dawki i formy nawozów należy dobierać, opierając się na wynikach analizy gleby.

  1. Mikroelementyi biostymulacja cebuli

Mikroelementy, na które należy zwrócić szczególną uwagę w nawożeniu cebuli, to Zn, Cu i Mn. Niedobory tych składników mają wpływ nie tylko na zdrowotność cebuli, ale również na jakość plonu. Niestety, w trakcie sezonu trudno dostrzec objawy ich deficytów. Natomiast symptomy w ocenie wizualnej mogą przypominać choroby wirusowe. Kiedy zatem stosować mikroelementy? W myśl zasady „lepiej zapobiegać, niż leczyć”, aby przeciwdziałać powstaniu objawów na cebuli, uznaje się, że jeśli gleba ma nieodpowiedni odczyn pH i jest uboga w próchnicę, niezbędne jest stosowanie w oprysku nalistnym nawozów mikroelementowych, takich jak ASX Complex, lub pojedynczych, np. z gamy ASX, które są w 100% chelatowane EDTA. Ogromne znaczenie ma także biostymulacja, zwłaszcza gdy panują warunki stresowe, czyli rośliny są narażone m.in. na zimno, suszę, poparzenia słoneczne lub herbicydowe. Aby osiągnąć wysoki plon dobrej jakości, w programie nawożenia nalistnego nie może zabraknąć nawozu Maral. Gdy siewki słabo rosną, brakuje światła, jest chłodno – świetne działanie pobudzające zapewnia mieszanka nawozów zawierających tytan i krzem, czyli ASX Tytan plus i ASX Krzem plus.