Dolistne nawożenie marchwi wapniem i borem

Marchew uważana jest za roślinę o bardzo dużych wymaganiach w stosunku do wapnia. Gleba pod jej uprawę powinna mieć odczyn od lekko kwaśnego do lekko zasadowego (ph 6,5-7,5). Zapotrzebowanie marchwi na wapń nie dotyczy wszakże wyłącznie właściwego odczynu, ale również wagowej zawartości tego pierwiastka w glebie.

Zapotrzebowanie na wapń w uprawie marchwi

Optymalna ilość wapnia w glebie mieści się w granicach od 1500 do 3000 mg/dm3. Wiele badań wykazuje, że przy odczynie gleby powyżej pH 6,5 i zawartości wapnia powyżej 1500 mg/dcm3 pobieranie i akumulacja metali ciężkich, a zwłaszcza kadmu jest wyraźnie ograniczone. Zmniejsza się również kumulacja azotanów.

Niedobory w uprawach marchwi

Marchew uprawia się najczęściej na glebach piaszczystych, które sprzyjają wymywaniu składników pokarmowych. Ponadto wysoki poziom nawożenia azotowego często przyczynia się do silnego wzrost wegetatywnego i to z reguły kosztem systemu korzeniowego. Rośliny o nadmiernym wzroście wegetatywnym i dużej masie liściowej zdecydowanie częściej wykazują problemy z niedoborem wapnia i boru.

Skutki deficytu wapnia i boru

Niedobór wapnia w marchwi przyczynia się do zwiększonego ryzyka występowania zgnilizny twardzikowej jak również, wraz z niedoborem boru, wpływa na zjawisko ciemnienia skórki.

Contans Koni WP zgnilizna twardzikowa
Objawy zgnilizny twardzikowej na marchwi.

Bor z kolei to kluczowy element w kilku procesach wzrostu rośliny wpływających na jakość korzeni. Podobnie jak wapń także bor jest dość słabo ruchliwy w tkankach roślin. Mikroelement ten silnie wspomaga wiązanie wapnia w ścianach komórkowych ograniczając tym samym stres roślin i wpływając na podwyższoną odporność przed chorobami. Niedobór boru skutkuje gorszym pobieraniem wapnia przez rośliny, przez to korzenie są bardziej kruche i łatwo łamliwe. Jego brak powoduje powstawanie ciemnoszarych plam (godzinę po ich umyciu), a niekiedy gnicie i czernienie od środka.

Bor przyspiesza również transport cukrów wyprodukowanych przez liście w procesie fotosyntezy przez co ma zasadniczy wpływ na wzrost korzeni. Wpływa także na funkcjonowanie enzymu reduktazy azotanowej, która ma kluczowe znaczenie w przekształcaniu formy azotanowej do form łatwo dostępnych dla roślin. Tym samym niedobór boru ogranicza przemiany azotu oraz ogranicza transport asymilatów z liści do korzeni.

Dostarczanie wapnia

Wapń jest pierwiastkiem słabo ruchliwym w tkankach rośliny, gdzie transportowany jest przede wszystkim w naczyniach wraz z wodą. W takiej sytuacji intensywnie rosnące i tym samym silnie transpirujące rośliny praktycznie cały wapń są w stanie zabsorbować przez korzenie i przetransportować  do silnie rosnących liści. Aby skutecznie zwiększyć poziom wapnia w korzeniach najlepiej dostarczyć go w okolice strefy korzeniowej. Podawanie wapnia i boru bezpośrednio do gleby umożliwia ich najefektywniejsze pobieranie przez cały okres wegetacyjny. Jednak w sytuacjach gdzie zasobność gleby, warunki pogodowe czy niewłaściwe nawożenie ograniczają dostępność tych składników warto pomyśleć o właściwym ich dostarczaniu w postaci nawożenia pozakorzeniowego.

Dolistne dostarczanie wapnia i boru

Z powodu słabej ruchliwości wapń i bor powinny więc być  nieustannie dostarczane do rośliny. Dolistne stosowanie wapnia i boru w częstych odstępach zapewnia silny zdrowy wzrost liści, pomaga roślinie zużytkować azot i wpływa na transport cukrów i węglowodanów do korzeni. Regularne dostarczanie wapnia w postaci oprysków może też wspomóc roślinę w transporcie wapnia do korzeni ograniczając tym samym ryzyko niektórych chorób jak również wpływając na trwałość przechowalniczą korzeni.

Nawozy dostarczające uprawom marchwi wapń i bór

Wapń i bor podawane bezpośrednio do liści nie są łatwo transportowane ani do nowych przyrostów ani do korzeni. Dlatego bardzo istotne znaczenie ma forma w jakiej dostarczamy tych składników roślinom. Do równoczesnego nawożenia marchwi wapniem i borem możemy zastosować Rheobor, w którym bor występuje w postaci  boranu wapnia o zawartości 7% boru (B) i 12 % tlenku wapnia. Nawóz jest bardzo dobrze przyswajalny i w naturalny sposób włącza się w cykl biochemiczny roślin. Stosujemy go w dawce 1-3 l/ha począwszy od 6-8 liści marchwi, 3-krotnie co 10-14 dni.

Manni –Plex to z kolei nawóz borowy, który opiera się na zdolnościach boru do tworzenia związków kompleksowych z alkoholami i cukrami. Tym samym zapewniona zostaje lepsze wchłanianie boru do tkanek i szybsze jego przemieszczanie. Manni-Plex stosujemy w dawce 1-2 l/ha. Do prawidłowego zaopatrzenia roślin w bor możemy również wykorzystać nawóz Bolero w dawce 0,5-1,0 l/ha.

Aby skutecznie zaopatrzyć rośliny w wapń warto zastosować Folanx Ca 29 oparty na unikalnej formule szybko wchłanianego do roślin mrówczanu wapnia, bądź Metalosate Calcium, gdzie wapń został skompleksowany zestawem aminokwasów, które przyspieszają pobieranie wapnia i zapewniają jego 100% wykorzystanie.  Metalosate Calcium stosujemy 2-3 krotnie w dawce 2l/ha.

Bardzo oryginalnym i nowatorskim rozwiązaniem jest połączenie nawożenia wapniowego wraz ze stymulacją procesów odpornościowych roślin. Jest to możliwe dzięki nowemu preparatowi wapniowemu Viflo Cal S będącego koncentratem nawozowym do dokarmiania roślin wapniem i nanosrebrem. Wapń w nawozie występuje w połączeniu z cząsteczkami nanosrebra. Nanocząsteczki srebra umożliwiają szybsze pobieranie wapnia i równocześnie aktywizują procesy życiowe, ułatwiają transport innych składników pokarmowych oraz stymulują naturalne procesy obronne. Tak więc wraz z nawożeniem wapniowym uzyskujemy dodatkowo wzrost odporności na choroby naci marchwii. Viflo Cal S stosujemy w dawce 3 l/ha